De Preikestolen – en verder

Het kan met recht een van de meest toeristische plekken van Noorwegen genoemd worden. Een rotsformatie in de vorm van een plateau van 25 x 25 meter, te bereiken via een twee uur durende hike (enkele reis). De Preikestolen – in het Nederlands: de preekstoel.

 

Ik was er eerder geweest en kon mij nog de massa’s mensen van de terugweg herinneren. Een winkelstraat op koopzondag noemden we het. Met als enig verschil dat een winkelstraat meestal niet zo hobbelig en rotsig is. En misschien waren op het wandelpad toch nog iets minder mensen. Maar het waren er in ieder geval genoeg om irritant te zijn.

 

Als het gisteren niet zo laat was voordat we op de camping waren, als niet zo waaide, en als de weersvoorspellingen beter waren, dan had ik voorgesteld om het deze keer heel anders aan te pakken, namelijk door om 3 uur ‘s nachts te beginnen met lopen. De zon komt op om 5.20 uur, dus dat zou een prachtig begin van onze eerste volle dag in Noorwegen zijn. De zon zien opkomen boven de Lysefjord, terwijl wij met onze thermoskannen koffie zitten te genieten op een van mensen verstoken Preikestolen…

Zie je het voor je?

Maar misschien beter iets later in het seizoen, eind augustus of zo, als de zon zich pas rond half 7 laat zien. Dan hoef je niet zo achterlijk vroeg te starten.

 

We vertrokken alsnog vroeg, om 7.00 uur van de camping. De camping ligt maar een paar kilometer van het begin van de hike, dus om 7.30 uur konden we de wandeling al beginnen. En dan is het nog betrekkelijk rustig. Fijn, want zo konden we rustig aan doen, foto’s maken waar je nog de illusie wekt alleen te zijn, en af en toe een rustpauze houden op een steen. En toen we aankwamen bij het plateau, was daar pas een handjevol andere mensen.

 

Je kunt een tijdje rondkijken op het plateau en dan de terugweg aanvaarden. Maar veel toffer is om nog een stukje verder te klimmen. Het wandelpad loopt nog wat verder door naar boven, dus je hoeft alleen maar de gemarkeerde T’s te volgen. Al snel raak je dan de meeste mensen kwijt. Je kunt dan van bovenaf op de Preikestolen neerkijken.

Loop nog iets door (van het gemarkeerde pad af – dat mag) en je kunt “achter” de Preikestolen komen. Je klautert een kloofje door en weer omhoog en je ziet het platform van bovenaf, maar dan van de andere kant als waarvandaan je gekomen bent. Hier is helemaal niemand meer – alleen steenmannetjes verraden dat je niet de eerste bent op deze plek – en ondertussen zie je het daar beneden steeds meer krioelen van de mensen.

 

O, en over vervelend toerisme gesproken: ga alsjeblieft niet met een helikopter boven de Preikestolen vliegen. Zal ongetwijfeld hartstikke mooi zijn, maar het geluid van de motor en de slaande wieken in de lucht verpesten voor heel veel andere mensen hun natuurbeleving. Of hun kampeerbeleving, als de startplaats van de helikopter toevallig net naast hun campingplaats is. Laat het luchtruim lekker het domein van de evacuatiehelikopters, en ga zelf te voet al het schoon bewonderen. Je medetoeristen zullen je dankbaar zijn.

Preikestolen Noorwegen

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

%d bloggers like this: