Kamperen in de regen (2)

Het was weer zo’n dag vandaag. Het soort dag dat we al veel te veel gezien hebben sinds het begin van de vakantie. Je ligt in je tent en je hoort het karakteristieke geluid op het doek. Het regent. Alweer.

Komt nog eens bij dat we vannacht in het wild hebben gekampeerd. In Noorwegen geldt het allemansrecht (allemannsretten). Dit houdt in dat je particuliere grond mag betreden om van de natuur te genieten. Ook het opzetten van je tent in de vrije natuur valt binnen dat recht. We hadden dus een wonderschoon plekje gevonden, langs een smalle bergweg, in een wildernis boven de boomgrens – maar het kwam er niet van om er echt van te genieten. Gisteravond joeg de kou en de regen ons al snel naar onze tenten – zelfs het kampvuur kwam niet echt op gang – en vanochtend joeg de regen ons snel de auto in. Als we ergens inmiddels heel goed in zijn geworden, dan is het om in de regen zo efficiënt mogelijk ons kamp op te breken.

Regenachtig Denemarken

Een paar enthousiaste schapen kondigden een nieuwe dag aan. Alsof ze naast je tent stonden. En het was pas 5 uur…

Maar het was al licht, en het contrast met gisteren kon niet groter zijn. Vanaf het passeren van de Duits-Deense grens hebben we alleen maar regen gezien. Gedruppel, gespetter, gemiezer, maar vooral gehoos. Urenlang zagen we alleen maar water en grijze lucht, de rode achterlichten van mensen voor ons, en net iets te vaak remlichten die weer een stuk langzaam rijden aankondigden. Op de achterbank leerden mensen jongleren en werd er uitgebreid gediscussieerd over wie de Mol was – íémand moest die regen, na alle weken droogte, toch veroorzaakt hebben? En af en toe hadden we een gemeenschappelijke “vijand”, zoals de bruine del – de auto voor ons die onnodig links bleef rijden, net wat te langzaam reed en bovendien slingerde. Of de auto zonder lichten die in de loop van de avond invoegde en die echt niet te zien was. Het duurde zeker een kwartier voordat die de signalen van medeweggebruikers begreep en zijn lichten aanzette.

In het vooruitzicht: zuidwest-Noorwegen

Vandaag kwam het langverwachte mailtje binnen: “Hoera, je reis gaat gegarandeerd!” Vanaf nu is het dus zeker: voor kampeerreisorganisatie noSun ga ik een reis begeleiden in Noorwegen!

Noorwegen was altijd een droombestemming: ruige natuur, niet te warm, lange dagen (in de zomer althans). Dus toen ik vond dat ik genoeg geld had om zelf een echte vakantie te boeken, was dat het eerste land waar ik naartoe ging. Dat was in 2009: mijn eerste ervaring met Scandinavië én met groepsreizen. En ik vond het fantastisch.

Kamperen in de regen: do’s & don’ts

Wanneer je wakker wordt, denk je dat je in je broek hebt geplast. Waarom is die slaapzak anders zo nat? Maar erg waarschijnlijk is dat niet – je bent volwassen en al een aantal jaar zindelijk. Je knipt je zaklampje aan.

Direct wordt duidelijk wat het probleem is: je matje en je backpack drijven in een plas water. Het getik tegen het doek van de buitentent geeft aan dat de ellende nog lang niet over is.

Zoals de meeste mensen – iedereen, vermoed ik – ben ik een mooi-weer-kampeerder. Regen, daar kan ik he-le-maal niets mee. Vooral niet als het veel regen is. Het weer laat zich echter niet dicteren.

Kamperen met onweer: do’s en don’ts

Bron: Zajcsik (Pixabay)

“Gister onweerde het echt behoorlijk en toen dacht ik: hoe doen jullie dat in de tenten? Is best gevaarlijk lijkt mij?”

Als leiding bij scouting krijg je, zeker vlak voor het zomerkamp, nog wel eens ongeruste e-mails van ouders. Je kunt de zorgen bagatelliseren: ach, maak je niet druk, we doen het altijd zo en er is nog nooit wat gebeurd – maar dan voelen ouders zich niet serieus genomen. Toch maar eens kijken dus, wat de risico’s van kamperen met onweer echt zijn en hoe we die zo klein mogelijk kunnen maken.